Poznato je da uzimanje MDMA ide zajedno sa određenom dozom rizika. Ipak, broj korisnika koji je hospitalizovan naspram ukupnog broja onih koji konzumiraju supstance je drastično manji nego što mediji obično prikazuju.
Nije još uvek razjašnjeno zbog čega su neke osobe sposobne da podnesu veliku količinu supstance, dok drugi i posle manje doze osećaju tegobe.
Kako aktuelni članak u časopisu “The Influence” ističe, postoji mogućnost da neki ljudi boluju od “alergije na MDMA” što se javlja kao alternativno objašnjenje ovoj pojavi.
Kako se navodi u vodiču za smanjenje štete kod korisnika MDMA, Međunarodnog konzorcijuma za narkotike (IDPC), preporučuje se uzimanje ”alergo testa” količine od 20-30 miligrama, jer “deo populacije poseduje manjak enzima (CYP2D6) koji je odgovoran za razgradnju MDMA i ostalih psihoaktivnih supstanci u ljudskom telu”.
DanceSafe u članku objavljenom 2014. godine govori o smrti britanskog tinejdžera, koji je preminuo nakon korišćenja MDMA, a ispostavilo se da mu ranije nije dijagnostikovana bolest jetre. To znači da je sposobnost njegovog organizma da “svari” MDMA bila umanjena.
Između pet i deset procenata stanovništva ima manjak enzima CYP2D6. Ipak pre nego što se neko odluči za testiranje, treba znati da postoji još nekoliko načina na koje organizam može da metaboliše supstancu i da mnogo manje ljudi oseti tegobe nego što je onih koji imaju ovaj fiziološki nedostatak.
“Ne mislimo da nedostatak CYP2D6 igra važnu ulogu”, kaže Rick Doblin, osnivač i izvršni director MAPS-a (Multidisciplinary Association for Psychodelic Studies). “Oko deset procenata populacije Sjedinjenih Američkih Država pati od deficita ovog enzima, ali među korisnicima ne postoji 10 procenata onih koji imaju stalne probleme”.
